Bazı şeyler yerle bir olup kırılınca sakinleşiyor insan.
Şangırtı sesi düşünceleri bir anlık bastırıyor ve ardından bir rahatlama vuku buluyor.
Soğuk havada sakinleşmek daha fiyakalı.
Kaskatı olmuş öfkeyi ayaza vurup süblimleştirme.
Öfke bir anda dağılıyor.
Sonra yıllarca ve yollarca gidip bir köşe başında yorgun düşmeler var.
Ve hayat öyle bir noktaya getiriyor ki insanı, tertemiz sakinliğini koruyorsun. Bunların her biri beyninde uğulduyor ama senin yüzünde parçalı bulutlu bir gülümseme oluyor, sonra beyninde küfür meditasyonu tınıları başlıyor ;
Nefes Allll SİKTİRET….. Derin bir nefes aaaalllll SİKTİRET.
