5 Haziran 2017 Pazartesi

BARDAĞI DOLDUR KALPTEKİ ÇİZİĞE KADAR

Hatemonun şarkısını mırıldanıyorum içimden


Üst üste geliyorlar masamıza Eskimeyenler takılıyor kafamıza Kalpteki duruyor giden candan gidiyor Gecemiz yavaş ama dünya deli dönüyor Bir ayak var felek elimizi görüyor Kader ağını bize büyük örüyor


Güzel söylemiş,sanırım ruh halimi aldım aradım,taradım,geldim,buldum ve kayboluyorum içinde.


Bunalıyorum hayatımın yerinde giden düzeninden.

Her şey yolundayken neyin nankörlüğünü yaşıyorum bilmiyorum.

Hayatımda olmasını istediğim ve istemediğim hiçbir amaç ve geleceğe dair hiçbir gaye taşımıyorum.

Sanırım canımı sıkan kısım da bu. Hep garantici planlı ve önünü gördüğüm işler yaptım.

Ama şimdi düzenimi kader belirliyor ve elimden bişi gelmeden bana sunduklarına razı oluyorum.


Kaybedecek birşeyim kalmadığı için mi bu pervasızlık bilmiyorum. Herkesin hayatında vardır böyle dönemler ve sonu iyi biter diye düşünüyorum.


İyi günlere ithafen sonlandırıcam yazımı. İçimi de yarım yamalak düktüm galiba,yada yazmış olma ihtiyacı hissedip karaladım bişiler.


Çocuklarım ikindi kahvaltısında ve ardından 1 saat drama dersi yapıcak olmanın kasvetiyle kalkıyorum masadan.


Palyaçolara Saygıyla !!


Onlar nasıl içleri hüzün olsa da yüzlerinde gülümsemeyle insanları eğlendiriyorsa,iç sıkıntımı kenara atıp kakara kikiri bir drama çalışması yapacağım.


Burak Öğretmenimmm diye bağırıyor,2. tabak makarnasını istiyor sanırım,Obezite adayı olucak ileride. Ben ve Dünya hiç iyiye gitmiyoruz.

Bana ait olduğunu düşündüğüm o oyuncak büyüdüğüm için mi başka çocukların elinde ?

Y ukarıdan bir yerlerden gönderilen bir armağan olsan gerek.. Benim küçük fötr şapkalı biblom... Böyle diyorum sana.. Kafamda kurduğum o gü...