KARAMBOLE Mİ ? ŞARAMPOLE Mİ ?

Hayatım şuanda karambole mi ilerliyor yoksa şarampole mi yuvarlanıyor bilmiyorum...

Bunların bir önemi yoktu kadın için aslında.
Kadın vazgeçmeleri iyi bilirdi çünkü çoğu zaman vazgeçmişti.
Kadın gitmeleri iyi bilirdi çünkü zamanında kendinden bile gitmişti.


Çok gördüler anacım...

Yeri geldi sevmeyi
Yeri gelmedi sevilmeyi
Yerli yersiz özlemeyi
Yeri zamanı gelince gitmeyi
Hatta yeterince acı çekebilmeyi


Şimdi ne yeriydi ne zamanı, yeterince sebep birikmemişti avucunda ama sonun başlangıcı olan bu süreci iyi biliyordu.


Tut sevgilim yoksa kayacağım avuçlarından, geçeceğim kendimden...


Tut çünkü benim şanıma hep gitmeler yaraştı. Yazıya biraz odaklanınca Sezen tınısı duyuyor musunuz sizde ?
Ben duyuyorum. Keşke duymasam. Hatta birden fazla şarkısı sıra sıra söz hakkı alıp vurup veriştiriyor.

"Başımı omuzuna yasladım kötü günler geçti"  ile başlayan hikaye benim için şuan " Alırım başımı giderim efeler gibi hey " modunda devam ediyor.

Öyle habersiz öyle güzel bakıyorsun ki suratıma bu ne zor bir karar, sen ne kolay bir seçimsin.

Yokuş aşağıya gidiyor arabamız. Frenler boşalmış, ben elimi koydum sen manzarayı izliyorsun,elimi çeksem çarpacağız haberin yok.

Şimdi hayatımda yeni bir şeyi öğreneceğiz.

Sevgi daima kazanıyor mu ?
Sevmek her şeye yetiyor mu ?
Severken gidiliyor mu ?  Ki gitmişliğim var.
Bir şeyler hala mümkün ise bu artık benim için mühim mi ?

Verelim bakalım bu sınavı da elimizden,dilimizden,yüreğimizden geldiğince.